— A może granice naszego szczęścia są umowne, i tylko czekają abyśmy je przeskoczyli, złamali?

—  Może i tak, na razie kochanie trzymajmy się granic….

— To może zabrał bym Cie w obłoki, gdzieś nie daleko?

— Zobacz, ale my jesteśmy na ziemi, to nie wypada, co powiedzą inni, nie mam czasu……..

— Dobrze, że wypada nam jeszcze tęsknić, i marzyć

                                                                                                                      –Dyplomata

Zachłanność moje duszy nie zna granic…… a Ciebie dla mnie jakby ciągle mniej

Czasem wspominam tak zachłannie, że myślami prawie Cię dotykam

Czasem tęsknie tak zachłannie, że prawie Cię przytulam

Czasem spoglądam tak zachłannie, że prawię Cie całuje

Czasem klnę tak zachłannie, że prawie umieram

Więcej grzechów nie pamiętam

Bóg zapłać

                                                                                                                        –Grzesznik